Afstand of Nabijheid?

Mijn vader was laatst jarig. Ik heb hem een iPad gegeven. Mooi cadeau, ja, dat zeker! Mijn vader is gepensioneerd. Hij heeft altijd in de automatisering gewerkt. Hij houdt nog steeds graag de nieuwste ontwikkelingen bij. Hij heeft een recente PC, een recente laptop, een recente smartphone, en nu dus ook een recente iPad. Zo kan hij (maar ook mijn moeder) bij de bridgeclub foto's van zijn kleinkinderen laten zien, net als al die andere gepensioneerde bridgers.

Gewoon op de bank

Vorige week hebben mijn kinderen bij Opa en Oma gelogeerd. Afgelopen weekend zei mijn zoontje tegen me: "Papa, ik mis Opa en Oma zo..". "Zullen we ze even bellen op de iPad dan?", zei ik. Zo gezegd zo gedaan en daar waren Opa en Oma, gewoon bij ons aan de eettafel. En wij, gewoon bij Opa en Oma op de bank.
Mijn vader heeft straks zorg nodig. Hij is de jongste niet meer en bovendien ziek. Ongetwijfeld heeft hij op enig moment zorgprofessionals nodig, de ‘handen aan het bed’. Wat hij nog veel meer nodig heeft zijn mijn zoontje, mijn dochtertje, mij, ofwel zijn dierbaren om zich heen. Met zijn iPad kan hij die nu in huis halen, op elk gewenst moment en op elke gewenste plek, gewoon op de bank of in bed.

Zorg dichtbij

Ik werk bij een zorginstelling. Daar noemen wij dit ‘Zorg op Afstand. Denkend aan mijn vader en zijn iPad realiseer ik me dat die term nergens op slaat. Dit is "’Zorg Dichtbij’. Zo ga ik het vanaf vandaag noemen, want dichterbij dan die iPad van mijn vader komt geen enkele zorgprofessional!


Dit bericht verscheen eerder op DigitaleZorgGids.nl.